Ερπετά (Φίδια)
Τα ερπετά είναι ψυχρόαιμα ζώα τα οποία δεν έχουν πόδια, αλλά έρπονται προκειμένου να κινηθούν. Στα ερπετά ανήκουν και τα φίδια τα οποία συναντάμε και στην ελληνική πανίδα σε αρκετά μεγάλη ποικιλία ειδών. Από αυτά τα είδη μόνο τα επτά (7) είναι δηλητηριώση. Τα πέντε ανήκουν στην οικογένεια των Εχιδνίδων (οχιές) ενώ τα άλλα δύο (2) ανήκουν στην οικογένεια των Κολουβρίδων. Παρακάτω αναφέρονται ξεχωριστά:
Κερασφόρος έχιδνα ή Οχιά αμμοδύτης (Vipera ammodytes)
Φτάνει μέχρι και τα 90 εκ. μήκος αλλά συνήθως είναι μικρότερη. Φέρει χαρακτηριστική απόφυση στην άκρη του ρύγχους. Δραστηριοποιείται την ημέρα αλλά και τη νύχτα αν οι θερμοκρασίες είναι υψηλές. Προτιμά ξηρές και βραχώδεις πλαγιές με μικρή βλάστηση. Ζευγαρώνει στα τέλη της Άνοιξης και τα θηλυκά γεννούν 4-20 νεογνά στα τέλη Αυγούστου. Πέφτει σε χειμερία νάρκη τον Οκτώβριο και ξυπνά τον Φεβρουάριο-Μάρτιο. Το δάγκωμά της χρίζει άμεσης ιατρικής φροντίδας.
Οθωμανική οχιά (Montivipera xanthina)
Φτάνει σε μήκος μέχρι και τα 120 εκατοστά αλλά συνήθως δεν ξεπερνά το ένα μέτρο. Δραστηριοποιείται την ημέρα, αλλά αν το επιτρέπουν οι θερμοκρασίες προτιμά να κυνηγήσει την τροφή της αργά το απόγευμα και τη νύχτα. Ζευγαρώνει την Άνοιξη και τα θυληκά γεννούν 2-15 νεογνά. Σφυρίζει δυνατά όταν απειλείται. Το δηλητηριώδες δάγκωμα αυτού του φιδιού χρήζει άμεσης ιατρικής αντιμετώπισης.
Οχιά της Μήλου (Macrovipera schweizeri)
Το μήκος της φτάνει τα 80 εκατοστά, ίσως και λίγο περισσότερο. Το βρίσκουμε μόνο στα νησιά Μήλο, Κίμωλο, Πολύαιγο και Σίφνο. Έχει ποικιλία σε χρωματισμούς και είναι κυρίως νυκτόβιο φίδι. Ζευγαρώνει το Μάϊο και γεννάει 4-13 αυγά. Είναι το μοναδικό ωοτόκο είδος οχιάς στη χώρα μας. Είναι αυστηρά προστατευόμενο είδος, εξαιτίας του μικρού πληθυσμού του (μόλις 10.000 άτομα).
Αστρίτης (Vipera berus)
Δεν ισχύει αυτό που ξέρει ο πολύς κόσμος, ότι δηλαδή ο Αστρίτης είναι το "παιδί" της οχιάς. Είναι ένα ξεχωριστό είδος έχιδνας το οποίο φτάνει μέχρι το μήκος των 65 εκατοστών. Τα θηλυκά είναι μεγαλύτερα από τα αρσενικά άτομα. Συνήθως δραστηριοποιείται την ημέρα. Απαντά σε ορεινές περιοχές με υψόμετρο συνήθως μεγαλύτερο των 1600 μέτρων. Πέφτει σε χειμερία νάρκη περίπου τον Οκτώβριο έως την αρχή της Άνοιξης. Τα θηλυκά γεννούν κάθε 2 χρόνια από 3-18 νεογνά, τα οποία είναι σεξουαλικά ώριμα μετά τον 3ο-4ο χρόνο. Το δηλητήριό του είναι λιγότερο ισχυρό από της οχιάς, αλλά χρίζει επίσης ιατρικής αντιμετώπισης.
Νανόχεντρα (Vipera ursinii)
Φτάνει σε μήκος μέχρι τα 50 εκατοστά. Είναι ημερόβια οχιά. Τη συναντάμε σε υψόμετρα άνω των 1000 μέτρων. Ζευγαρώνει την Άνοιξη ή στις αρχές Σεπτεμβρίου και γεννά 3-15 νεογνά. Το δηλητήριό της είναι σχετικά ασθενές, αλλά η ιατρική φροντίδα θεωρείται επιβεβλημένη μετά από το δάγκωμά της. Η Νανόχεντρα θεωρείται σπάνια πλέον στη χώρα μας.
Αγιόφιδο ή Φιδάκι της Παναγίας (Telescopus fallax)
Δηλητηριώδες φίδι με ασθενές όμως δηλητήριο. Τα δόντια που εκχέουν το δηλητήριο είναι τόσο πίσω στο στόμα του, που είναι αδύνατο να δαγκώσουν τον άνθρωπο και να του προκαλέσουν ζημιά. Είναι τα γνωστά φίδια που συναντάμε στην εκκλησία της Παναγίας της Λαγκουβάρδας κάθε χρόνο, την περίοδο 6-15 Αυγούστου και διατίθενται στο να τα αγγίζουν οι επισκέπτες πιστεύοντας πως πρόκειται για θαύμα. Το μήκος του είναι συνήθως ένα μέτρο αλλά σπανιότερα φτάνει μέχρι και 130 εκατοστά.
Σαϊτα (Platyceps najadum)
Αναφέρουμε αυτό το φίδι ξεχωριστά αν και είναι μη δηλητηριώδες, μόνο και μόνο για να αλλάξουμε την εντύπωση του κόσμου ότι είναι επικύνδινο και ότι πετάγεται από μεγάλες αποστάσεις για να μας δαγκώσει και να μας δηλητηριάσει. Τρέφεται με έντομα, μικρές σαύρες και σπανίως με μικρά τρωκτικά. Είναι ταχύτατο, ημερόβιο, και ιδιαίτερα νευρικό φίδι και κυνηγά επίμονα τη λεία του για μεγάλες αποστάσεις.
Πτηνά (περιστέρια, σπουργίτια)
Τα πτηνά εκ πρώτης όψεως φαίνονται ακίνδυνα και συμπαθητικά, στην ουσία όμως, εκτός του ότι δημιουργούν αποκρουστική όψη στις εισόδους των θυρών ή στα περβάζια των παραθύρων με τις ακαθαρσίες τους, αποτελούν και εστία μόλυνσης διότι εξαιτίας των ακαθαρσιών τους μεταφέρονται μολυσματικές ασθένειες όπως ιστοπλάσμωση, εγκεφαλίτιδες. Μεταφέρουν ακάρεα του γένους Dermanyssus τα οποία επίσης με τα τσιμπήματά τους προκαλούν προβλήματα υγείας στους ανθρώπους. Τέλος προκαλούν φθορές σε οικοδομικά υλικά με τις ακαθαρσίες τους.
Και στις 2 περιπτώσεις δηλαδή των ερπετών και των πτηνών, η antipest solutions με χημικά ή μηχανικά μέσα αναλαμβάνει την απώθηση και όχι την καταστολή αυτών.
